رفاقت گاهی اشکه گاهی خونه
رفاقت گاهی از جنس جنونه
یه وقتایی تموم ِ دین و دنیا
برای آدمای بی نشونه
* * * *
همون بی‌ادعاهایی که گاهی
نمی‌دونی چقدر عاشق‌تر از مان
همونایی که حتی از خدا هم
به این آسونیا چیزی نمی‌خوان
* * * *
اگه عشقی نبود فقط رفاقت
می‌تونست عشقو تو دنیا بیاره
نمی‌شه دل به عشق ِ اون کسی داد
که می‌تونه رفیقو جا بذاره
* * * *
رفاقت مثله خاک سرزمینه
واسه قربونی عشق ِ تو و من
می‌شه دریا شدن مشکل نباشه
به شرط ِ ساده‌ی از خود گذشتن
از: دکترافشین یداللهی
زیبا بود